Herkes çok mutlu. Tabi ki bende çok mutluyum. Şurda 3 maç kaldı. Geçen seneki talihsizlikten sonra bunu fazlasıyla hak ettik. Ama futbolumuz ile ilgili değerlendirmeler çok abartılı. Türk futbol kültürü böyle. Coşku, coşku, coşku. Bunun neresi kötü diyenler olacaktır. Uzun vadede kötü. Çünkü duygu girince işin içine, plan program nafile. Sonuç iyiyse her şey iyi, sonuç kötüyse asmak kesmek. Gerçekten büyük potansiyeli olan bir camiayız. Arkasında futbolu seven milyonlar olan bir camia. Dünya futbolunun en önlerine, ilk 20 takımın arasına girebiliriz. Ama büyük bir manimiz var. Her şeyi duygularımızla değerlendiriyoruz. Yanlış kararlar ve yanlış yatırımlar yapıyoruz. Bu takımın hocasını gollerden sonra palyoçuluk yapmıyor diye eleştirdik. 23 takımı çalıştırıp kaç tanesini düşürdüğünü bilmediğimiz Yılmaz Vural’la karşılaştırdık. O hocamız futbolcusuna bile saldırmıştı. Gaza geldik o hocayı milli takım için istedik. Hiddink’le kıyasladık ki, bunu son derece iddialı olan kendisi bile tercih etmezdi.
Biraz daha sakin olmak lazım. Biraz hesap kitap lazım. Şimdi bunlar neki maçla ne alakası var diyenleriniz vardır. Bir kaç tanesinden bahsedeyim.
Devamı: www.siradanbirblog.com
0 yorum:
Yorum Gönder